Fabaceae (Baklagiller) familyasına ait olan Akasya ağacı (Acacia), çoğunlukla yeşil yapraklı ve dikenlidir. Avustralya başta olmak üzere (yaklaşık 300 tür) sıcak ılıman ve yarı tropikal bölgelerde kendiliğinden yetişir. Akasyanın 600 türü vardır.
Akasya Ağaçları Genel Özellikleri
Fabaceae familyasına ait olan akasyalar doğada genellikle ağaç, nadir olarak da ağaççık ya da boylu veya bodur çalı olarak bulunurlar. Bazı akasya türleri yaz kış yeşilliklerini korumaktadır. Bununla birlikte yaprakları kış aylarında dökülen akasya türleri de mevcuttur. Yine bazı akasyalarda diken bulunurken bazılarında da bulunmaz. Yaprakları çoğunlukla bileşik tüysü yaprak durumundadır. Yani birçok yaprakçıktan oluşur. Bazı akasya türlerinde ise tüysü yaprak yerine ince ve uzun flokladlar görülmektedir. Uzunca saplı yaprakları çoğunlukla genişlemiş durumdadır. Akasyanın çiçekleri çok hoş kokuludur ve küçük olan bu çiçeklerin rengi genellikle sarı, bazen beyaz ya da kırmızıdır. Dörder parçalı olan örtü yaprakları çanak ve taç olarak ayrılmıştır. Ercikleri çok sayıdadır. İpçikleri uzundur. Çiçekler başçık ya da başak kuruluşunda toplu durumda bulunur. Akasya ağacının meyveleri bakla durumundadır.
Akasya sert bir ağaçtır.Dokusu sıkı ve sağlamdır. Esnektir, yarılmaya karşı büyük bir direnç gösterir. Vurulmaya ve sürtünmeye karşı direnci yüksektir. Zor işlenir. Değişik hava koşullarında bile en dayanıklı ağaçlardan biridir. Böcekler ve mikroorganizmalar tarafından kolayca yıkımlanmaz. Rendelendiğinde düzgün ve parlak bir yüzey verir. Yağlı olduğu için özellikle su boyaları ile zor boyanır.
Dünyanın tropik ve subtropik bölgelerinde bulunurlar. Tersiyer devrinde Orta Avrupa’da da yerli olarak bulunmakta iken bugün daha dar bölgelere yayılmış bulunmaktadır. Özellikle Avustralya’da, Afrika’da Sudan’da ve güney bölgelerinde, Orta Amerika’da, Asya’nın tropik bölgelerinde yetişen türleri vardır.Akasya ağacının ilk yaşadığı yer Karolin ve Virjinya sınırları dahilinde ‘galleghanv’ dağlarıdır. Bu ağacı Avrupa’ya ilk tanıtan kişi ‘Jan Ruben’dir.
